pictopub.com

Utonięcie to stan, który powoduje zaburzenia w układzie oddechowym, z powodu przedostania się płynu do dróg oddechowych. Ten stan jest bardzo śmiertelny, ponieważ może prowadzić do śmierci. Na podstawie danych WHO z 2015 r. nie udało się uratować aż 360 000 tonących ofiar.

Utonięcie jest najczęstszą przyczyną śmierci niemowląt i dzieci. Częstymi przypadkami utonięcia w młodym wieku są noworodki, które utonęły w wannie z powodu nieostrożności opiekunów podczas ich kąpieli lub dzieci w wieku 1-4 lat, które utonęły na basenie z powodu braku nadzoru rodzicielskiego.

Starsze dzieci lub dorośli również nie unikną niebezpieczeństwa utonięcia. Może się to zdarzyć w miejscach takich jak stawy rybne, rzeki, jeziora lub ocean.

Objawy tonięcia

Osoba tonąca może wykazywać oznaki paniki i ruchy ciała, aby dotrzeć do powierzchni wody lub wezwać pomoc. U uratowanych ofiar tonięcia pojawiają się następujące objawy:

• Kaszel
• Knebel
• Ciężko oddychać
• Ból w klatce piersiowej
• Obrzęk brzucha
• Niebieska i zimna twarz.

Udziel pierwszej pomocy, jeśli znajdziesz ofiarę tonącą i natychmiast zabierz ją do najbliższego szpitala.

Przyczyna utonięcia

Tonięcie jest spowodowane niezdolnością do ustawienia ust i nosa nad powierzchnią wody oraz wstrzymania oddechu pod wodą przez pewien czas. W tym stanie woda może dostać się do dróg oddechowych, przez co dopływ tlenu zostaje zatrzymany, co skutkuje uszkodzeniem lub zaburzeniem układu organizmu.

Przypadki utonięcia mogą być wywołane wieloma czynnikami, takimi jak:

• Nie umiem pływać.
• Atak paniki w wodzie.
• Upadek lub ześlizgnięcie się do zbiornika lub zlewu wypełnionego wodą.
• Spożywanie alkoholu przed pływaniem lub żeglowaniem.
• Cierpi na chorobę, która powtarza się w wodzie, np. zawał serca, padaczka lub wstrząs mózgu.
• Brak nadzoru i opieki nad niemowlętami lub dziećmi, gdy znajdują się w miejscach narażonych na utonięcie, takich jak wanny, stawy rybne, baseny, zbiorniki wodne, rzeki, jeziora lub morze.
• Klęski żywiołowe, takie jak powodzie czy tsunami.
• popełnić samobójstwo.

Diagnoza utonięcia

Incydent utonięcia wymaga natychmiastowego leczenia. Najważniejsze jest poszukiwanie oznak zatrzymania krążenia i oddechu, ponieważ przed wykonaniem wszelkich czynności diagnostycznych konieczne jest przeprowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej.

Rozpoznanie stawia się na podstawie badania fizykalnego, w szczególności poprzez zbadanie funkcji dróg oddechowych ofiar tonących. Lekarze mogą również wykonać badania w celu ustalenia, czy występuje hipotermia, czyli stan, w którym temperatura ciała pacjenta drastycznie spada od normalnej.

W razie potrzeby zostaną również przeprowadzone badania laboratoryjne, aby sprawdzić poziom elektrolitów, hemoglobiny i hematokrytu (stosunek objętości czerwonych krwinek do całkowitej objętości krwi).

Diagnozę można również postawić za pomocą obrazowania, aby zobaczyć stan wnętrza ciała, na przykład prześwietlenie klatki piersiowej w celu zbadania płuc pacjenta. W przypadku tonięcia ofiar, u których podejrzewa się uraz głowy lub szyi, lekarze mogą wykonać tomografię komputerową głowy lub odcinka szyjnego kręgosłupa.

Obsługa utonięcia

Jeśli zobaczysz kogoś, kto prosi o pomoc przed utonięciem, możesz wykonać następujące czynności:

• Natychmiast pomóż poszkodowanemu wydostać się z wody i przenieść na ląd lub zwrócić się o pomoc do osoby umiejącej pływać, do straży przybrzeżnej lub zespołu basenowego. Jeśli nie, natychmiast skontaktuj się z centrum pomocy w nagłych wypadkach.
• Rzuć przedmiot unoszący się na wodzie w miejscu, w którym ofiara może do niego dotrzeć, na przykład kamizelka ratunkowa, opaska do pływania lub lina. Rzucane przedmioty nie powinny zaszkodzić ofierze. Ta pomoc może utrzymać ofiarę na powierzchni i przytomność.
• U tonących ofiar, które zostały z powodzeniem przeniesione na powierzchnię, można sprawdzić usta i nos, czy dmuchają powietrzem, czy nie. Zobacz także ruch klatki piersiowej ofiary.
• Następnie sprawdź puls na szyi ofiary przez 10 sekund.
• Jeśli nie ma tętna, wykonaj resuscytację krążeniowo-oddechową (CPR) lub resuscytacja krążeniowo-oddechowa (CPR), jak następuje:

  - Ułóż tonącą ofiarę do snu na plecach i ustaw się obok ofiary, między jej szyją a ramionami.

  - Ułóż obie ręce i połóż je na klatce piersiowej ofiary. Pozycja ramion musi być prosta.

  - Naciskaj lub naciskaj od góry do dołu, aż klatka piersiowa poszkodowanego przesunie się o około 5 cm.

  - Otwórz usta i nos ofiary, a następnie wydmuchaj usta dwa razy w ciągu jednej sekundy. Powtarzaj pchnięcia w klatkę piersiową ofiary 30 razy i dwa ciosy w usta, aż klatka piersiowa ofiary zacznie się rozszerzać.

• Zachowaj ostrożność w ułożeniu głowy i szyi ofiary podczas wykonywania resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
• Jeśli poszkodowany utonie w zimnej wodzie, natychmiast wysuszyć, zmienić ubranie i przykryć ciepłym kocem.
• Natychmiast zabierz tonącą ofiarę, której można pomóc, do najbliższego szpitala.

Po przybyciu do szpitala lekarz najpierw oceni drogi oddechowe, oddychanie i wydolność serca pacjenta. W razie potrzeby lekarz ponownie przeprowadzi resuscytację krążeniowo-oddechową, poda dodatkowy tlen i zainstaluje aparat oddechowy, zwłaszcza u pacjentów z zatrzymaniem oddechu i utratą przytomności. Lekarz oceni również, czy ofiara wymaga leczenia na oddziale intensywnej terapii (OIOM).

Zapobieganie utonięciu

Chociaż śmiertelne, utonięciu można zapobiec, zanim to się stanie. Kilka rzeczy, które można zrobić, aby zapobiec temu wydarzeniu, to:

• Zamykając szczelnie dostęp do miejsc wypełnionych wodą. Możesz użyć zamkniętych drzwi lub ogrodzenia, które nie jest łatwe do przejścia, zwłaszcza dla dzieci.
• W miejscach narażonych na utonięcie, takich jak wanny, baseny, stawy rybne, jeziora, rzeki i morze, należy zawsze zapewnić opiekę dzieciom.
• Nie spożywaj napojów alkoholowych przed pływaniem, wędkowaniem, żeglowaniem lub wędkowaniem.
• Poinformuj lekarza, jeśli przyjmujesz środki uspokajające, gdy musisz pracować lub poruszać się w miejscach narażonych na utonięcie.
• Naucz się i zrozum właściwą technikę wykonywania resuscytacji krążeniowo-oddechowej, aby móc udzielić pomocy osobie tonącej.

Komplikacje związane z utonięciem

Poniżej przedstawiono szereg komplikacji związanych z utonięciem, które są zagrożone, w zależności od tego, jak długo ofiara nie otrzymywała tlenu:

• Brak równowagi płynów i związków w ciele.
• Hemoliza, czyli zniszczenie czerwonych krwinek.
• Zapalenie płuc lub zapalenie jednego lub obu płuc.
• Zespół ostrej niewydolności oddechowej.
• Niewydolność serca.
• uderzeń.
• Uszkodzenie mózgu.