pictopub.com

Midazolam jest środkiem uspokajającym powszechnie stosowanym przed zabiegiem chirurgicznym. Ten lek może zmniejszyć lęk, sprawiają, że pacjent czuje się zrelaksowany i senny, aby zasnął podczas operacji. Ponadto midazolam może być również stosowany do łagodzenia napadów w stanie padaczkowym.

Midazolam działa uspokajająco, zwiększając aktywność w organizmie naturalnej substancji chemicznej zwanej kwasem gamma-aminomasłowym (GABA). Oprócz działania uspokajającego przed zabiegiem, midazolam może być również podawany pacjentom na OIOM-ie, którzy wymagają zainstalowania aparatu oddechowego lub respiratora.

Midazolam do wstrzykiwań powinien być podawany w szpitalu wyłącznie przez lekarza lub personel medyczny pod nadzorem lekarza.

Znak towarowy midazolamu:Anesfar, Dormicum, Fortanest, Hypnoz, Midanest-15, Midazolam-Hameln, Midazolam Hydrochloride, Miloz, Sedacum

Co to jest midazolam?

Środki ostrożności przed użyciem midazolamu

Przed użyciem tego leku należy wziąć pod uwagę kilka rzeczy, w tym:

• Poinformuj swojego lekarza o wszelkich alergiach, które masz. Midazolamu nie należy stosować u pacjentów uczulonych na ten lek lub inne leki benzodiazepinowe.
• Poinformuj swojego lekarza, jeśli przyjmujesz leki z grupy leków opioidowych, takich jak kodeina. W tym stanie nie należy podawać midazolamu.
• Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent ma lub miał jaskrę, chorobę nerek, chorobę wątroby, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP), bezdech senny, choroba serca, lubmiastenia gravis.
• Powiedz swojemu lekarzowi, jeśli kiedykolwiek miałeś nadużywanie narkotyków lub uzależnienie od alkoholu. Midazolamu nie należy podawać pacjentom regularnie spożywającym napoje alkoholowe.
• Nie należy prowadzić pojazdu ani wykonywać czynności wymagających czujności podczas przyjmowania midazolamu, ponieważ lek ten może powodować zawroty głowy i senność.
• Poinformuj lekarza, jeśli jesteś w ciąży, karmisz piersią lub planujesz ciążę.
• Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu jakichkolwiek innych leków, w tym suplementów lub produktów ziołowych.
• Należy natychmiast poinformować lekarza o przedawkowaniu, reakcji alergicznej na lek lub poważniejszym działaniu niepożądanym po zastosowaniu midazolamu.

Dawka i zasady stosowania Midazolam

Dawka midazolamu jest różna u każdego pacjenta. Midazolam jest podawany we wstrzyknięciu dożylnym (dożylnie/IV) lub domięśniowym (domięśniowo/im) przez lekarza lub personel medyczny pod nadzorem lekarza.

Poniżej znajduje się podział dawek midazolamu w oparciu o ich przeznaczenie:

Cel: Sedacja przed drobnym zabiegiem chirurgicznym lub chirurgią stomatologiczną

• Dojrzały: Dawka początkowa wynosi 2–2,5 mg na dobę, podawana 5–10 minut przed zabiegiem. Dawkę można zwiększać o 0,5–1 mg do uzyskania pożądanej odpowiedzi terapeutycznej.
• Dzieci w wieku 6 miesięcy dopóki 5 lat: Dawka początkowa wynosi 0,05–0,1 mg/kg na dobę, podawana 5–10 minut przed zabiegiem. Dawkę można zwiększyć do 0,6 mg/kg masy ciała na dobę. Maksymalna dawka to 6 mg na dobę.
• Dzieci w wieku 6-12 lat: Dawka początkowa wynosi 0,025–0,05 mg/kg masy ciała na dobę. Dawkę można zwiększyć do 0,4 mg/kg masy ciała na dobę. Maksymalna dawka to 10 mg na dobę.
• Seniorzy: Dawka początkowa wynosi 0,5-1 mg na dobę, podawana 5-10 minut przed zabiegiem. Maksymalna dawka wynosi 3,5 mg lub do uzyskania pożądanej odpowiedzi terapeutycznej.

Cel: Środki uspokajające dla pacjentów poddawanych intensywnej terapii

• Dojrzały: Dawka początkowa wynosi 0,03–0,3 mg/kg masy ciała na dobę. Dawkę można zwiększyć do 1–2,5 mg na dobę, wstrzykiwać powoli przez 20–30 sekund. Dawka podtrzymująca wynosi 0,03–0,2 mg/kg na godzinę.
• Dzieci w wieku <32 tygodni dopóki 6 miesięcy: 0,06 mg/kg na godzinę, podawana w ciągłym wlewie.
• Dzieci >6 miesięcy: 0,05–0,2 mg/kg mc. w powolnym wstrzyknięciu przez co najmniej 2–3 minuty w celu uzyskania pożądanego efektu. Dawka podtrzymująca 0,06-0,12 mg/kg na godzinę.

Cel: Premedykacja w chirurgii

• Dojrzały: 0,07–0,1 mg/kg mc. wstrzykiwane domięśniowo, podawane 20–60 minut przed operacją. Alternatywna dawka 1–2 mg jest wstrzykiwana dożylnie, podana 5–30 przed operacją.
• Dzieci w wieku 1-15 lat: 0,08–0,2 mg/kg we wstrzyknięciu domięśniowym, podawanym 15–30 minut przed zabiegiem.
• Seniorzy: 0,025–0,05 mg/kg mc. we wstrzyknięciu domięśniowym, podawanym 20–60 minut przed operacją lub operacją.

Cel:Łagodzi napady spowodowane stanem padaczkowym

• Dorosły: 10 mg we wstrzyknięciu im.

Jak używać Midazolam prawidłowo

Zastrzyk midazolamu będzie podawany bezpośrednio przez lekarza lub lekarza pod nadzorem lekarza. Zastrzyki będą podawane IM (domięśniowo / do mięśnia) lub IV (dożylnie / do żyły) lub przez IV. Lek ten należy stosować wyłącznie w szpitalu lub placówce służby zdrowia.

Podczas gdy pacjent jest leczony midazolamem, prowadzony będzie ścisły monitoring w celu oceny odpowiedzi na terapię i zapobiegania niepożądanym skutkom ubocznym.

Interakcje midazolamu z innymi lekami

Poniżej przedstawiono niektóre skutki interakcji leków, które mogą wystąpić, jeśli midazolam jest przyjmowany w tym samym czasie, co inne leki:

• Zwiększona skuteczność midazolamu przy stosowaniu z ketokonazolem, itrakonazolem, worykonazolem, blokery kanału wapniowego, antybiotyki makrolidowe lub leki przeciwwirusowe, takie jak rytonawir
• Zwiększone ryzyko śmiertelnych skutków ubocznych, takich jak śpiączka i niewydolność oddechowa w przypadku stosowania z lekami opioidowymi, takimi jak morfina lub kodeina
• Zmniejszona skuteczność midazolamu w połączeniu z ryfampicyną, karbamazepiną lub fenytoiną
• Zwiększona skuteczność leków przeciwpsychotycznych, znieczulających, przeciwdepresyjnych, przeciwhistaminowych, przeciwnadciśnieniowych lub barbituranowych leków przeciwdrgawkowych, takich jak fenobarbital

Skutki uboczne i zagrożenia Midazolam

Podczas leczenia midazolamem lekarz będzie ściśle monitorował, aby zapobiec niepożądanym skutkom ubocznym. Niektóre z działań niepożądanych, które mogą wystąpić po zastosowaniu midazolamu to:

• Bół głowy
• Senność
• Czkawka
• Nudności lub wymioty
• Tymczasowa amnezja
• Ból, zaczerwienienie lub obrzęk w miejscu wstrzyknięcia

Zgłoś i powiedz lekarzowi, jeśli wymienione powyżej działania niepożądane nie ustępują lub nie nasilają się. Uzyskaj pomoc od razu, jeśli masz reakcję alergiczną na lek lub doświadczasz poważniejszych skutków ubocznych, takich jak:

• Odgłosy oddechowe (świszczący oddech) lub trudności w oddychaniu
• Wolne tętno
• Czujesz się tak zawrotny, że chcesz zemdleć
• Drżenie
• Niekontrolowane ruchy oczu i mięśni
• Napad
• Dezorientacja
• halucynacja