pictopub.com

Taeniasis to choroba wywoływana przez infekcję tasiemcem. Chociaż tę infekcję pasożytniczą można łatwo leczyć, może ona rozprzestrzenić się na inne narządy ciała i potencjalnie powodować poważne problemy zdrowotne.

Objawy Taeniasis

Większość osób z taeniazą nie ma żadnych oznak ani objawów. Ten stan można poznać tylko wtedy, gdy zauważysz obecność robaków w kale. Tasiemce są często postrzegane jako płaskie i prostokątne, bladożółte lub białe, mniej więcej wielkości ziarna ryżu. Czasami robaki mogą również łączyć się ze sobą i tworzyć długie łańcuchy. Istnienie tych robaków może się przemieszczać.

Objawy, które mogą pojawić się w zakażeniu tasiemcem w jelicie to:

• Nudny
• Zmniejszony apetyt.
• Biegunka.
• Ból brzucha.
• Chcę jeść słone jedzenie.
• Utrata masy ciała z powodu upośledzenia wchłaniania pokarmu.
• Oszołomiony.

Niektóre osoby z taeniazą mogą również odczuwać podrażnienie w okolicy odbytu lub w miejscu, w którym wychodzą dorosłe jaja.

Tymczasem objawy ciężkiej infekcji, w której jaja robaków wydostały się z jelit i tworzą cysty larwalne w tkankach ciała i innych narządach, to:

• Bół głowy.
• Reakcja alergiczna na larwy.
• Objawy ze strony układu nerwowego, takie jak drgawki.
• Powstaje grudka.

Przyczyny Taeniasis

Taeniasis występuje, gdy jaja lub larwy tasiemca znajdują się w jelicie człowieka. Wprowadzanie jaj lub larw tego tasiemca może odbywać się przez:

• Jedzenie wieprzowiny, wołowiny lub ryb słodkowodnych, które nie są w pełni ugotowane.
• Spożywanie brudnej wody zawierającej larwy robaków, w wyniku zanieczyszczenia kałem zakażonych ludzi lub zwierząt.
• Bliski kontakt z osobami zarażonymi tasiemcami, np. poprzez odzież skażoną kałem zawierającym jaja robaków.

Tasiemce przenoszone przez wołowinę nazywane są Taenia saginata, podczas gdy te przez wieprzowinę nazywane są Taenia soli.

Dorosłe tasiemce mogą dorastać do 25 metrów długości i mogą przetrwać w ludzkim jelicie do 30 lat niezauważone. Każda część ciała tasiemca może wytwarzać jaja, które są wydalane z organizmu przez kał po dorośnięciu tasiemca. Rozprzestrzenianie się poprzez kontakt z kałem zawierającym tasiemce może wystąpić, jeśli higiena osobista i środowiskowa nie są odpowiednio utrzymywane.

Kilka czynników może narazić osobę na ryzyko wystąpienia tasiemczycy to:

• Przebywanie w środowisku o złych warunkach sanitarnych.
• Podróżuj lub mieszkaj w endemicznym obszarze lub kraju, w którym często jesz wieprzowinę, wołowinę lub ryby słodkowodne zarażone tasiemcami.
• Mają słaby układ odpornościowy, więc nie mogą zwalczać infekcji. Ten stan jest powszechny u osób z HIV AIDS, cukrzycą, pacjentów z rakiem poddawanych chemioterapii i pacjentów poddawanych przeszczepom narządów.

Diagnoza Taeniasis

W celu zdiagnozowania taeniazy lekarz wykona kilka badań, a mianowicie:

• Analiza próbki kału. Próbki kału pobrano do badań laboratoryjnych pod mikroskopem w celu stwierdzenia obecności jaj lub części ciała tasiemców w kale. Próbkę jaj tasiemca można również pobrać z okolicy odbytu.
• Pełne badanie krwi. Ten test ma na celu wykrycie przeciwciał w organizmie, które reagują na infekcję tasiemca.
• Test obrazowania. Lekarze mogą użyć kilku testów obrazowych, takich jak tomografia komputerowa, prześwietlenia, MRI lub USG, w celu zidentyfikowania ciężkich infekcji.

Leczenie tasiemczycy

Po zdiagnozowaniu u pacjenta tasiemczycy lekarz będzie leczył go lekami doustnymi. Leki powszechnie podawane w przypadku tasiemczycy to:

• Leki przeciwrobacze. Ten lek może zabijać tasiemce. Przykładem jest embonian pyrantelowy lub. Leki przeciwrobacze będą podawane w jednym napoju, ale można je również zażyć w ciągu kilku tygodni, dopóki infekcja nie ustąpi. Martwe tasiemce wyjdą z kałem. Chociaż są skuteczne, leki przeciwrobacze mogą powodować działania niepożądane, takie jak zawroty głowy i zgaga
• Leki przeciwzapalne. Martwe cysty tasiemca mogą powodować obrzęk i stan zapalny tkanek lub narządów. Aby to przezwyciężyć, lekarz może podać leki kortykosteroidowe.
• Leki przeciwpadaczkowe. Lek ten podaje się pacjentom z napięciem, którzy mają drgawki.

Jeśli infekcja powoduje gromadzenie się płynu w mózgu lub wodogłowie, lekarz zainstaluje stały dren, aby spuścić płyn. Tymczasem, jeśli torbiele tasiemca rozwiną się w wątrobie, płucach lub oczach, lekarz wykona zabieg chirurgiczny, aby je usunąć, ponieważ torbiele mogą zakłócać funkcjonowanie narządów.

Aby leczenie było skuteczne, po zakończeniu leczenia lekarz zaleci wykonanie badania próbki kału. Jeśli nie ma jaj, larw lub części ciała tasiemców, leczenie uznaje się za skuteczne, a pacjent jest wolny od infekcji robakiem. Ponadto można również wykonać skanowanie za pomocą promieni rentgenowskich lub ultradźwięków, aby upewnić się, że lek działa skutecznie.

Powikłania Taeniasis

Powikłania, które mogą wynikać z tasiemczycy to:

• Niestrawność. Jeśli urósł, tasiemce mogą hamować i infekować wyrostek robaczkowy oraz ingerować w przewód żółciowy i trzustkę.
• Upośledzona funkcja narządów. Dzieje się tak, ponieważ larwy przemieszczają się do wątroby, płuc lub innych narządów, tworząc cysty. Z biegiem czasu torbiel powiększa się i utrudnia przepływ krwi i funkcjonowanie narządów.
• Zaburzenia mózgu lub ośrodkowego układu nerwowego (neurocysticerkoza). Przykładami są zapalenie opon mózgowych, wodogłowie i demencja. Jeśli infekcja jest bardzo ciężka, może spowodować śmierć.

Zapobieganie Taeniasis

Istnieje kilka kroków, które można podjąć, aby zapobiec taeniazie, a mianowicie:

• Unikaj jedzenia ryb i mięsa (zwłaszcza wieprzowiny), które nie są w pełni ugotowane.
• Umyj wszystkie owoce i warzywa i dokładnie ugotuj jedzenie przed jedzeniem.
• Dla tych, którzy mają gospodarstwa rolne, zrób dobry kanalizację, aby nie zanieczyszczać wody używanej do celów konsumpcyjnych.
• Zabierz swojego zwierzaka do weterynarza, jeśli ma tasiemce.
• Myj ręce mydłem przed i po kontakcie z jedzeniem, przed jedzeniem i po skorzystaniu z toalety.