pictopub.com

Pemfigoid pęcherzowy to pojawienie się pęcherzy na skórze spowodowanych zaburzeniem układu odpornościowego. Pęcherze występują częściej w fałdach ciała, takich jak pachy, pachwiny i podbrzusze.

Pemfigoid pęcherzowy może dotknąć każdego, zwłaszcza osoby w wieku powyżej 60 lat. Ta choroba jest rzadka i właściwie nie jest niebezpieczna. Niemniej jednak należy uważać na pemfigoid pęcherzowy, gdy atakuje on osoby starsze, które są w złym stanie zdrowia.

Pemfigoid pęcherzowy jest chorobą autoimmunologiczną. Choroba ta powoduje, że układ odpornościowy, który powinien działać w celu ochrony organizmu, zamiast tego wytwarza przeciwciała, które atakują zdrową tkankę w samym ciele.

Zaatakowana tkanka to tkanka skóry, co powoduje stan zapalny, który powoduje oddzielenie zewnętrznej warstwy skóry (naskórka) od warstwy skóry znajdującej się pod nią (skóra właściwa) i pojawienie się pęcherzy.

Nie wiadomo dokładnie, dlaczego układ odpornościowy organizmu atakuje własną tkankę skóry, ale istnieje kilka czynników, które mogą wywołać tę chorobę:

• Przyjmowanie niektórych leków

  Na przykład penicylina sulfasalazyna, furosemid i etanercept.

• Cierpiećchoroba pewny

  Na przykład cukrzyca, zapalenie stawów, łuszczyca, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, liszaj płaski, epilepsja, udar, demencja, choroba Parkinsona i stwardnienie rozsiane.

• Terapia specjalna

  Na przykład radioterapia w leczeniu raka i terapia światłem ultrafioletowym w leczeniu łuszczycy.

Objawy pemfigoidu pęcherzowego

Początkowymi objawami pemfigoidu pęcherzowego są zmiany koloru skóry na zaczerwienienie lub czerń oraz swędzenie. Ta choroba skóry częściej powstaje w fałdach, takich jak pachy, pachwiny lub brzuch.

Po kilku tygodniach lub miesiącach na powierzchni skóry pojawiają się pęcherze zawierające przezroczysty płyn lub płyn zmieszany z krwią. Te pęcherze nie pękają łatwo przez dotyk. Jeśli pęcherz zostanie rozdarty lub pęknięty, będzie bolesny, ale nie spowoduje blizny. Ten objaw jest często uważany za mokry wyprysk.

Kiedy iść do lekarza

Chociaż nieszkodliwy, pemfigoid pęcherzowy nadal wymaga leczenia. Możesz skonsultować się z lekarzem, jeśli nagle na skórze pojawią się pęcherze. Jest to szczególnie ważne, jeśli pęcherzom towarzyszą:

• Oznaki infekcji, takie jak gorączka i ropna skóra.
• Pęcherze pojawiają się na błonach śluzowych, takich jak usta, nos lub powieki.

Diagnoza Pemfigoidu Pęcherzowego

Po zapytaniu o objawy i zbadaniu stanu skóry pokrytej pęcherzami lekarz wykona dodatkowe badania, aby potwierdzić, że pacjent ma pemfigoid pęcherzowy.

Lekarz pobierze część tkanki skóry pacjenta z blistra do badania laboratoryjnego (biopsja skóry). Oprócz biopsji można również wykonać badanie krwi w celu wykrycia przeciwciał.

Leczenie Pemfigoidu Pęcherzowego

Leczenie pemfigoidu pęcherzowego koncentruje się na eliminacji pęcherzy skórnych, łagodzeniu swędzenia i zapobieganiu tworzeniu się nowych pęcherzy. Poniżej znajdują się niektóre rodzaje leków stosowanych w leczeniu pemfigoidu pęcherzowego:

Klasa leków kortykosteroidowych

Lek ten zmniejszy stan zapalny poprzez hamowanie układu odpornościowego. Leki kortykosteroidowe są dostępne w postaci maści i tabletek. Maść kortykosteroidowa ma mniej skutków ubocznych niż kortykosteroidy w tabletkach, ponieważ nakłada się ją tylko na powierzchnię skóry.

Długotrwałe stosowanie tabletek kortykosteroidowych może zwiększać ryzyko cukrzycy, wysokiego ciśnienia krwi, wysokiego poziomu cholesterolu, łamliwości kości (osteoporozy) i infekcji.

Dlatego lekarz natychmiast przerwie leczenie, gdy pęcherze znikną. Porozmawiaj z dermatologiem na temat korzyści i zagrożeń związanych z lekami kortykosteroidowymi, jeśli leki te muszą być przyjmowane dłużej niż 2 tygodnie. Przykładami leków kortykosteroidowych są: metyloprednizolon.

Leki immunosupresyjne

Podobnie jak kortykosteroidy, leki te hamują układ odpornościowy. Leki immunosupresyjne podaje się w celu zmniejszenia dawki kortykosteroidów, aby uniknąć skutków ubocznych kortykosteroidów. Niektóre przykłady leków immunosupresyjnych to: mykofenolan mofetylu, metotreksat, rytuksymab, oraz azatiopryna.

Maść antybiotyki

Jeśli występuje infekcja w pęcherzach lub istnieje ryzyko infekcji w warstwach skóry, na przykład jeśli pęcherze pękły i pojawiły się pęcherze, lekarz przepisze maść z antybiotykiem. Przykładami podawanych maści antybiotykowych są: chlorowodorek tetracykliny.

Oprócz stosowania powyższych leków, osoby cierpiące na pemfigoid pęcherzowy mogą podjąć następujące kroki, aby zapobiec pogorszeniu się pęcherzy:

• Unikaj ekspozycji na słońce.
• Nosić luźną odzież, aby zmniejszyć podrażnienie skóry.
• Kąpiel z mydłem dla skóry wrażliwej (Delikatne mydło) i użyj kremu nawilżającego po kąpieli.
• Unikaj jedzenia twardych lub chrupiących potraw, takich jak krakersy lub chipsy, jeśli masz pęcherze w ustach.
• Ogranicz czynności, które obejmują część ciała z blistrami.

Chociaż podawane leki tylko zmniejszają pojawiające się objawy i nie ma lekarstwa na pemfigoid pęcherzowy, osoby z tą chorobą wyzdrowieją samodzielnie w ciągu kilku miesięcy do pięciu lat i nie nawracają.