pictopub.com

Wiele osób z zaburzeniami seksualnymi może nie zdawać sobie sprawy, że mają tę chorobę. W rzeczywistości, jeśli nie zostaną rozpoznane i leczone, zaburzenia seksualne mogą potencjalnie zagrażać bezpieczeństwu chorego lub innych osób, które stają się ich partnerami seksualnymi.

W świecie medycznym zaburzenia seksualne lub dewiacyjne zachowania seksualne, które pojawiają się wielokrotnie, nazywa się parafilią.

Zachowania seksualne można nazwać dewiacyjnymi, gdy pragnienia i zachowania seksualne danej osoby obejmują formę aktywności, przedmiot, osobę lub przedmiot lub sytuację, która generalnie nie powoduje stymulacji erotycznej u innych osób.

Osoby z zaburzeniami seksualnymi mogą czuć się nieswojo z powodu zaburzenia, które mają, ale często są bezsilne, aby walczyć lub zmienić te pragnienia.

W rzeczywistości niektórzy z nich nie wiedzą, jak uniknąć i przezwyciężyć swoje zaburzenia seksualne, aby mogło to mieć wpływ na jakość życia i życie seksualne z partnerami.

Rozpoznawanie rodzajów zaburzeń seksualnych

Istnieją różne rodzaje parafilnych zaburzeń seksualnych, w tym:

1. Pedofilia

Osoby z pedofilią mają fantazje, zainteresowania lub dewiacyjne zachowania seksualne wobec małych dzieci poniżej 13 roku życia. Tymczasem sprawcy pedofilscy, którzy mają seksualne zainteresowanie małymi dziećmi w wieku poniżej 5 lat, nazywani są infantofilami.

To dewiacyjne zachowanie seksualne obejmuje zapraszanie dziecka do oglądania masturbacji sprawcy, zapraszanie dziecka do nagości, dotykanie narządów płciowych dziecka, a nawet angażowanie się w czynności seksualne, takie jak seks oralny lub penetracja z dziećmi.

2. Ekshibicjonizm

Ekshibicjonizm to zachowanie, gdy ktoś często pokazuje swoje genitalia nieznajomym. Ta osoba ma tendencję do zaskakiwania, strachu lub zaimponowania innym swoim zachowaniem. W rzeczywistości ludzie, którzy mają to zaburzenie seksualne, często mogą być nadzy w miejscach publicznych.

Chociaż zwykle nie towarzyszą temu dalsze działania, takie jak napaść lub przemoc seksualna wobec innych, zdarzają się sytuacje, w których osoby z tym zaburzeniem odważają się masturbować publicznie, pokazując swoje genitalia.

3. Podglądanie

Jest to zaburzenie seksualne, gdy osoba osiąga satysfakcję seksualną poprzez patrzenie lub obserwowanie ludzi, którzy zmieniają ubranie, kąpią się lub angażują się w czynności seksualne.

Osoby cierpiące na to zaburzenie zwykle nie są zainteresowane nawiązaniem kontaktu seksualnego z ofiarą. Zwykle osiągają też orgazm poprzez masturbację podczas zerkania. Niektóre osoby cierpiące na to zaburzenie seksualne również mogą to zrobić myślistwo lub prześladowanie swoich ofiar seksualnych.

4. Fortystyka

Osoby z froteuryzmem mają tendencję do pocierania genitaliami ciał obcych, także w miejscach publicznych. To zaburzenie seksualne najczęściej występuje u mężczyzn w wieku 15-25 lat z osobowością, która jest nieśmiała.

6. Fetyszyzm

Osoby z fetyszyzmem mają seksualne pożądanie przedmiotów nieożywionych, takich jak kobieca bielizna czy buty. Pragnienia seksualne osób z fetyszyzmem można wzbudzić po prostu dotykając lub używając tych przedmiotów.

Ten przedmiot jest czasami używany również podczas uprawiania seksu z innymi ludźmi. W rzeczywistości są chwile, kiedy te przedmioty mogą zastąpić rzeczywiste relacje seksualne z innymi ludźmi.

Fetyszyzm jest często mylony z stronniczością. W rzeczywistości są to różne warunki. Jak już wspomniano, fetyszyzm to pociąg seksualny do przedmiotów nieożywionych. Tymczasem stronniczość to pociąg seksualny do pewnych części ciała, takich jak klatka piersiowa, pośladki lub nogi innej osoby.

7. Transwestytyzm

Transwestytyzm jest zaburzeniem seksualnym lub perwersją, w którym osoba czuje się podekscytowana i podniecona seksualnie, gdy ubiera się lub nosi ubrania płci przeciwnej. Zapalenie transwestyty występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet.

Aby nie dać się złapać, niektórzy mężczyźni cierpiący na to schorzenie będą nosić bieliznę damską pod ubrania, które są używane na co dzień.

8. Masochizm seksualny

Osoby z masochizmem osiągają satysfakcję seksualną, gdy są poddawane przemocy, werbalnej lub niewerbalnej, takiej jak ugryzienie, związanie lub poniżanie ostrymi i poniżającymi słowami. Osoby cierpiące na masochizm mogą się nawet pociąć lub spalić dla satysfakcji.

Osoby cierpiące na masochizm często szukają partnerów, którzy czerpią satysfakcję seksualną z popełniania przemocy (sadyzmu). Takie zachowanie seksualne jest znane jako sadomasochizm.

Zwykle partnerzy sadomasochistyczni angażują się w aktywność seksualną z uwikłaniami lub więzami (niewola), bijąc w pośladki (lanie) lub symulacja seksualna (scena), takich jak porwanie lub gwałt.

9. Sadyzm seksualny

Osoby cierpiące na sadyzm seksualny nieustannie mają fantazje i czerpią satysfakcję seksualną z fizycznego i psychicznego znęcania się nad partnerem, takiego jak gwałcenie, torturowanie lub poniżanie.

Wykonując takie zachowanie, cierpiący czuje, że panuje nad ofiarą. Sprawcy sadyzmu, którzy są zbyt ekstremalni, mogą popełniać przemoc seksualną i fizyczną w celu pogwałcenia prawa karnego. Pacjenci z tym zaburzeniem seksualnym zazwyczaj potrzebują leczenia i monitorowania od psychiatry.

10. Asfiksjofilia

Osoby cierpiące na asfiksję lub asfiksję erotyczną poczują się usatysfakcjonowane i mogą osiągnąć orgazm, gdy zostaną uduszone. Osoby cierpiące na to zaburzenie seksualne mogą się udusić lub poprosić partnera, aby je udusił.

Uduszenie można wykonać rękami lub niektórymi przedmiotami, takimi jak szaliki i ubrania. W rzeczywistości niektórzy zakrywają głowy plastikowymi torebkami, aby osiągnąć pożądany orgazm.

Asifficifolia jest uważana za niebezpieczną. Powodem jest to, że chociaż nie zamierzamy popełnić samobójstwa, ta aktywność seksualna może spowodować pęknięcie naczyń krwionośnych na twarzy, duszność, a nawet śmierć.

Oprócz wyżej wymienionych, istnieje wiele innych zaburzeń seksualnych, które mogą wystąpić, na przykład nekrofilia lub pociąg seksualny do zwłok i koprofilia lub zaburzenie seksualne, w którym sprawca czuje się podniecony, gdy widzi, dotyka, a nawet zjada kał (kał) innych.

Przyczyny i sposób leczenia zaburzeń seksualnych

Parafilia występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Chociaż przyczyna jest nieznana, uważa się, że istnieje kilka warunków, które wywołują parafilię, w tym:

• Trauma w dzieciństwie, na przykład doświadczanie molestowania seksualnego ze strony innych osób
• Trudności w wyrażaniu uczuć i nawiązywaniu relacji z innymi ludźmi
• Zaburzenie osobowości
• Wielokrotne uzyskiwanie przyjemnej aktywności seksualnej przeciwko pewnym sytuacjom i przedmiotom, aby w tych sytuacjach i przedmiotach powstawały dewiacje seksualne

Niestety większości przypadków zaburzeń seksualnych czy parafilii nie da się całkowicie wyleczyć. Głównym celem leczenia pacjentów z parafilią jest ograniczenie i zapobieganie zachowań seksualnych pacjenta, aby nie narażać siebie i innych, a zwłaszcza swoich partnerów seksualnych.

Ogólnie rzecz biorąc, osoby z parafiliami potrzebują leczenia od psychologów i psychiatrów. Aby poradzić sobie z zaburzeniami seksualnymi, można podjąć kilka kroków, a mianowicie:

• Poradnictwo i psychoterapia, aby pomóc pacjentom kontrolować popędy lub impulsy seksualne
• Podawanie leków, takich jak antydepresanty i leki antyandrogenowe, w celu kontrolowania pożądania seksualnego
• Terapia behawioralna w celu leczenia dewiacyjnych zachowań seksualnych lub leczenia innych problemów psychologicznych, na które pacjent może cierpieć, takich jak nadużywanie alkoholu lub narkotyków

Leczenie zaburzeń seksualnych jest bardzo ważne. Zboczone pożądanie seksualne, jeśli nie jest kontrolowane, może nawet narazić pacjenta na przemoc lub molestowanie seksualne wobec innych osób w społeczeństwie.

Niektóre zaburzenia seksualne, takie jak pedofilia, podglądactwo, sadyzm, ekshibicjonizm i froteuryzm, mogą być kryminalizowane, więc osoby cierpiące na te schorzenia mogą podlegać sankcjom karnym, jeśli zostaną zgłoszone.

Dlatego, aby zapobiec niepożądanym rzeczom, powinieneś skonsultować się z psychologiem lub psychiatrą, jeśli czujesz, że masz dewiacje lub zaburzenia seksualne.