pictopub.com

Cyklofosfamid to lek stosowany w leczeniu raka, w tym chłoniaka, białaczki, raka jajnika, siatkówczaka lub raka piersi. Ponadto lek ten może być również stosowany w leczeniu zespołu nerczycowego.

Cyklofosfamid działa poprzez uszkadzanie DNA komórek nowotworowych, tym samym zatrzymując wzrost komórek nowotworowych. Lek ten działa również poprzez hamowanie układu odpornościowego lub układu odpornościowego, dzięki czemu może być stosowany jako lek immunosupresyjny w leczeniu zespołu nerczycowego.

Lek ten jest dostępny w postaci zastrzyków i powinien być podawany wyłącznie przez lekarza lub personel medyczny pod nadzorem lekarza w szpitalu.

Znak towarowy cyklofosfamidu: Cyklofosfamid, monohydrat cyklofosfamidu, Cyclovid

Co to jest cyklofosfamid

 Środki ostrożności przed użyciem cyklofosfamidu

Cyklofosfamid będzie podawany przez lekarza lub urzędnika medycznego pod nadzorem lekarza w szpitalu. Jest kilka rzeczy, które należy wziąć pod uwagę przed użyciem tego leku, a mianowicie:

• Poinformuj swojego lekarza o wszelkich alergiach, które masz. Cyklofosfamidu nie należy podawać pacjentom uczulonym na ten lek lub inne leki stosowane w chemioterapii, takie jak busulfan.
• Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent ma lub miał chorobę wątroby, nerek, płuc, trudności w oddawaniu moczu, choroby serca, osłabiony układ odpornościowy, chorobę zakaźną lub zaburzenie szpiku kostnego, które powoduje niedokrwistość, małopłytkowość lub leukopenię.
• Należy poinformować lekarza o przebytej lub niedawno przebytej operacji nadnerczy, poddawaniu się chemioterapii lub radioterapii
• Poinformuj lekarza, jeśli jesteś w ciąży, karmisz piersią lub planujesz ciążę. Stosuj skuteczną antykoncepcję, aby zapobiec ciąży podczas leczenia cyklofosfamidem przez okres do 4 miesięcy – 1 rok po zakończeniu leczenia.
• Nie karmić piersią podczas przyjmowania cyklofosfamidu przez okres do 1 tygodnia po zakończeniu leczenia.
• Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu cyklofosfamidu, jeśli planuje się leczenie stomatologiczne lub operację.
• O ile to możliwe, unikaj bliskiego kontaktu z osobami z chorobami zakaźnymi, które łatwo się przenoszą, takimi jak grypa, podczas leczenia cyklofosfamidem, ponieważ przyjmowanie tego leku może zwiększać ryzyko zarażenia się nim.
• Należy poinformować lekarza, jeśli planujesz zaszczepić się podczas leczenia cyklofosfamidem.
• Natychmiast zgłoś się do lekarza, jeśli po zażyciu cyklofosfamidu wystąpi reakcja alergiczna na lek, poważne działanie niepożądane lub przedawkowanie..

Dawkowanie i instrukcja stosowania cyklofosfamidu

Podana przez lekarza dawka cyklofosfamidu zostanie dostosowana do stanu pacjenta. Cyklofosfamina zostanie wstrzyknięta do żyły (dożylnie / IV). Ogólnie dawkowanie jest następujące:

• Stan: schorzenie: Nowotwór

  Dorośli: dawka wynosi 40–50 mg/kg mc. w dawkach podzielonych przez 2–5 dni i zostanie powtórzona po 2–5 tygodniach leczenia.

• Stan: schorzenie: Rak piersi

  Dorośli: dawka wynosi 600 mg/m2 powierzchni ciała (LPT), można ją łączyć z innymi lekami przeciwnowotworowymi.

• Stan: schorzenie: Chłoniak nieziarniczy

  Dorośli: dawka wynosi 600–1500 mg/m2 powierzchni ciała (LPT)

• Stan: schorzenie: zespół nerczycowy

  Dorośli: Dawka wynosi 2-3 mg/kg, może być podawana do 12 tygodni, gdy leczenie kortykosteroidami jest nieskuteczne.

Jak prawidłowo używać cyklofosfamidu?

Zastrzyk cyklofosfamidu zostanie podany w szpitalu. Ten lek będzie wstrzykiwany bezpośrednio przez lekarza lub personel medyczny pod nadzorem lekarza. Postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza podczas przyjmowania leków, aby uzyskać maksymalną skuteczność leczenia.

Lekarz wstrzyknie lek do żyły pacjenta. Podczas stosowania cyklofosfamidu pacjentom zaleca się picie dużej ilości wody, aby mogli często oddawać mocz. Ma to na celu zapobieganie ingerencji w nerki i pęcherz.

Kontynuuj przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza, nawet jeśli stan się poprawi. Nie należy przerywać leczenia bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

Podczas leczenia cyklofosfamidem należy przestrzegać schematu leczenia zaleconego przez lekarza. Zostaniesz poproszony o regularne wykonywanie badań krwi, tak aby odpowiedź na terapię i Twój stan mogły być odpowiednio monitorowane.

Cyklofosfamid i inne interakcje leków

Stosowanie cyklofosfamidu z innymi lekami może powodować szereg efektów interakcji leków, a mianowicie:

• Zwiększone ryzyko uszkodzenia serca w przypadku stosowania z doksorubicyną
• Zwiększone ryzyko rozwoju zaburzeń krwi podczas stosowania z lekami Inhibitor ACE, natalizumab, zydowudyna lub diuretyki tiazydowe
• Zwiększone ryzyko uszkodzenia płuc w przypadku stosowania z amiodaronem
• Zwiększone ryzyko uszkodzenia nerek w przypadku stosowania z amfoterycyną B
• Zwiększone ryzyko zatrucia wodą przy stosowaniu z indometacyną
• Zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby podczas stosowania z azatiopryną
• Podwyższony poziom cyklofosfamidu we krwi, który może zwiększać ryzyko podrażnienia błony śluzowej jamy ustnej i żołądka (zapalenie błony śluzowej), gdy jest stosowany z lekami będącymi inhibitorami proteazy, takimi jak rytonawir-lopinawir
• Zwiększone ryzyko zapalenia błony śluzowej i niedrożności żył drobnych w przypadku stosowania z busulfanem
• Zwiększone ryzyko rozwoju zaburzeń mózgu lub encefalopatii podczas stosowania z metronidazolem
• Osłabiona praca układu odpornościowego podczas stosowania z cyklosporyną
• Zwiększone ryzyko zatrzymania oddechu (bezdechu) w przypadku stosowania z lekami zwiotczającymi mięśnie, takimi jak suksametonium

Skutki uboczne i niebezpieczeństwa cyklofosfamidu

Niektóre z działań niepożądanych, które mogą pojawić się po zastosowaniu cyklofosfamidu, to:

• Nudności lub wymioty
• Biegunka
• Ból brzucha
• Skóra i paznokcie stają się ciemniejsze
• Wypadanie włosów

Skontaktuj się z lekarzem, jeśli powyższe działania niepożądane nie ustąpią lub się pogorszą. Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli wystąpi reakcja alergiczna na lek lub poważniejszy efekt uboczny, taki jak:

• Pleśniawka w jamie ustnej i języku, która jest ciężka i nie poprawia się
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych, które mogą charakteryzować się takimi objawami, jak trudności lub niemożność oddania moczu, mała ilość moczu lub bardzo rzadkie oddawanie moczu
• Uszkodzenie serca lub choroba serca, które mogą się charakteryzować obrzękiem nóg, nieregularnym biciem serca, dusznością lub bólem w klatce piersiowej
• Anemia, która może charakteryzować się osłabieniem, zmęczeniem, letargiem lub bladą skórą
• Choroba zakaźna, która może charakteryzować się gorączką lub nieustępującym bólem gardła
• Łatwe siniaki, krwawe stolce lub czarne stolce
• Silny ból brzucha, żółtaczka lub ciemny mocz
• Zaburzenia psychiczne i nastroju