pictopub.com

Chociaż jest to jedna z najzdrowszych potraw, część rodzaj rybaryzykowny zawierają wysoki poziom rtęci, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia. Aby uniknąć niebezpieczeństw związanych z rtęcią dla ryb, spójrz na poniższą dyskusję ten.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określa rtęć jako substancję, która może powodować problemy zdrowotne. Rtęć (Hg) to metal ciężki naturalnie występujący w glebie, wodzie i powietrzu. Rtęć zwykle znajduje się również w odpadach fabrycznych, które następnie zanieczyszczają wodę. Zawartość rtęci w wodzie osadza się w ciałach ryb, zwierząt żywiących się rybami i skorupiakach, które są następnie spożywane przez ludzi.

Zagrożenia rtęcią dla zdrowia

Rtęć może dostać się do ludzkiego ciała poprzez bezpośredni kontakt ze skórą, wdychanym powietrzem oraz spożywanym jedzeniem lub piciem.

W wysokich poziomach narażenie na rtęć może uszkodzić układ odpornościowy, mózg, płuca, serce i nerki. U płodów, niemowląt i dzieci narażenie na metaliczną rtęć może uszkodzić układ nerwowy i upośledzić funkcjonowanie mózgu, co może zmniejszyć ich zdolność uczenia się i myślenia. Wady wrodzone i śmierć to inne zagrożenia związane z narażeniem na działanie rtęci, na które podatny jest płód.

Im większa ilość rtęci dostającej się do organizmu, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia problemów zdrowotnych. Niebezpieczeństwa rtęci dla ludzi można rozpoznać po poniższych znakach:

• Słabe mięśnie.
• Zaburzenia nerwowe, takie jak mrowienie, drętwienie oraz trudności lub niezdolność do chodzenia, słyszenia i mówienia.
• Upośledzona koordynacja ciała.
• Drżenie ciała (drżenie).
• Zaburzenia widzenia, a nawet ślepota.
• Bariery rozwoju.
• Zaburzenia psychiczne.
• Uszkodzenie płuc.

Tragedia Minamaty w Japonii jest najsłynniejszym przypadkiem zatrucia rtęcią w historii. Ludzie, którzy byli narażeni na działanie rtęci podczas tragedii, doświadczyli zaburzeń neurologicznych, takich jak utrata słuchu i wzroku, drżenie ciała i zaburzenia psychiczne.

Rodzaje ryb, które zawierają dużo rtęci

Poziomy rtęci w ciele ryb różnią się, a to zależy od wieku ryb i rodzaju pokarmu dla ryb, od tego, czy ryby jedzą inne zwierzęta morskie lub rośliny. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa pozycja gatunku ryb w łańcuchu pokarmowym, tym wyższa zawartość rtęci. Dzieje się tak, ponieważ rtęć w ciele ofiary osadza się w jej ciele.

Oto niektóre rodzaje ryb, które zawierają dużo rtęci:

• Makrela
• Tuńczyk
• Rekin
• Miecznik
• Ryba marlina
• Ryba papuga

Jak uniknąć niebezpieczeństwa rtęci w rybach?

Pomimo zagrożeń związanych z rtęcią nie można pominąć składników odżywczych zawartych w owocach morza. Chociaż ryby mogą zawierać rtęć, nie oznacza to, że w ogóle nie powinniśmy ich jeść.

Istnieje kilka sposobów na uniknięcie niebezpieczeństw związanych z rtęcią w rybach, w tym:

• Unikaj lub ograniczaj spożycie ryb, które mogą zawierać wysoki poziom rtęci. Kobietom planującym ciążę, kobietom w ciąży, matkom karmiącym, a także niemowlętom i dzieciom zaleca się, aby nie spożywały gatunków ryb o wysokiej zawartości rtęci i ostrożniej wybierały rodzaje ryb, które są bezpieczne do spożycia.

• Wybieraj ryby lub inne owoce morza o niższej zawartości rtęci, takie jak sum, tilapia, krewetki, łosoś, anchois i lucjan. Aby zaspokoić zapotrzebowanie na białko i dobre tłuszcze, możesz jeść te ryby co najmniej 200-350 gram tygodniowo, co dzieli się na 2-3 porcje.

• Ogranicz lub unikaj jedzenia surowych ryb, szczególnie dla kobiet w ciąży.

• Bądź ostrożny przy zakupie ryb i przetworzonych produktów. Upewnij się, że produkt posiada logo Agencji Nadzoru ds. Żywności i Leków (BPOM). Rozporządzenie BPOM nr 23 z 2017 r. ustanowiło maksymalny limit zanieczyszczenia metalami ciężkimi, w tym rtęcią, w każdym produkcie spożywczym.

Unikanie spożywania ryb zawierających dużo rtęci i odpowiednie metody gotowania mogą zminimalizować ryzyko narażenia na działanie rtęci, dzięki czemu można zapobiec zagrożeniom dla zdrowia związanym z rtęcią. Jeśli odczuwasz dolegliwości, które mogą być objawami zatrucia rtęcią, natychmiast udaj się do lekarza w celu zbadania i leczenia.