pictopub.com

Zespół Hornera to rzadki zespół, który jest kombinacją objawów i oznak spowodowanych uszkodzeniem dróg tkanki nerwowej z mózgu do twarzy. To uszkodzenie nerwu spowoduje nieprawidłowości w jednej części oka.

Zespół ten występuje u pacjentów cierpiących na choroby, takie jak udar, uraz rdzenia kręgowego czy nowotwory. Dlatego leczenie zespołu Hornera odbywa się poprzez leczenie choroby doświadczanej przez pacjenta. Leczenie choroby podstawowej jest bardzo przydatne w przywracaniu normalnego funkcjonowania tkanki nerwowej.

Objawy zespołu Hornera charakteryzują się zwężeniem źrenicy tylko w jednym oku. Inne objawy, które mogą odczuwać osoby cierpiące na zespół Hornera, to mniej potu, a powieki wydają się opadać po jednej stronie twarzy.

Objawy zespołu Hornera

Objawy zespołu Hornera dotyczą tylko jednej strony twarzy chorego. Niektóre z klinicznych objawów zespołu Hornera to:

• Wielkość źrenic dwojga oczu, które wyglądają wyraźnie inaczej, z których jedno jest tak małe, że ma tylko rozmiar kropki.
• Jedna z powiek dolnych lekko uniesiona (odwrócona ptoza).
• Niektóre części twarzy pocą się tylko trochę lub wcale.
• Opóźnienie rozszerzenia źrenic (rozszerzenia) przy słabym oświetleniu.
• Oczy są opadające i czerwone (przekrwione oko).

Objawy zespołu Hornera u dorosłych i dzieci są na ogół podobne. Tyle, że u dorosłych, którzy cierpią na zespół Hornera, na ogół będą odczuwać ból lub bóle głowy. U dzieci pojawiają się dodatkowe objawy, a mianowicie:

• Kolor tęczówki jest jaśniejszy w oczach dzieci poniżej pierwszego roku życia.
• Część twarzy dotknięta zespołem Hornera nie jest czerwona.spłukać) pod wpływem gorącego słońca, ćwiczeń fizycznych lub reakcji emocjonalnych.

Przyczyny zespołu Hornera

Zespół Hornera jest spowodowany uszkodzeniem kilku ścieżek współczulnego układu nerwowego, który biegnie od mózgu do twarzy. Ten układ nerwowy odgrywa rolę w regulacji tętna, wielkości źrenic, pocenia się, ciśnienia krwi i innych funkcji, umożliwiając organizmowi szybką reakcję na zmiany środowiskowe.

Komórki nerwowe (neurony) dotknięte zespołem Hornera dzielą się na 3 typy, a mianowicie:

• Neurony pierwszego rzędu. Znajduje się w podwzgórzu, pniu mózgu i górnym rdzeniu kręgowym. Schorzeniami, które powodują zespół Hornera, które występują w tego typu komórkach nerwowych, są zwykle udary, nowotwory, choroby powodujące utratę mielina (warstwa ochronna komórek nerwowych), uraz szyi oraz obecność torbieli lub ubytków (wgłębienie) w kręgosłupie (kręgosłup).
• Neurony drugiego rzędu. Znajduje się w kręgosłupie, górnej części klatki piersiowej i boku szyi. Stany medyczne, które mogą powodować uszkodzenie nerwów w tym obszarze, to rak płuc, guzy w warstwie mielinowej, uszkodzenie głównego naczynia krwionośnego serca (aorty), operacja w jamie klatki piersiowej i urazy.
• Neurony trzeciego rzędu. Znajduje się z boku szyi, który prowadzi do skóry twarzy oraz mięśni powiek i tęczówki. Uszkodzenie tego typu komórek nerwowych może być związane z uszkodzeniem tętnic wzdłuż szyi, uszkodzeniem naczyń krwionośnych szyi, guzami lub infekcjami u podstawy czaszki, migrenami i migrenami. klasterowe bóle głowy.

U dzieci najczęstszymi przyczynami zespołu Hornera są urazy szyi i ramion po urodzeniu, nieprawidłowości aorty po urodzeniu lub nowotwory układu nerwowego i hormonalnego. Istnieją przypadki zespołu Hornera, dla którego nie można zidentyfikować przyczyny, znanego jako idiopatyczny zespół Hornera.

Diagnostyka i leczenie zespołu Hornera

Diagnoza zespołu Hornera jest dość skomplikowana, ponieważ objawy mogą wskazywać na inne choroby. Ponadto lekarz zapyta również o historię choroby, urazu lub przebytych przez pacjenta określonych operacji.

Lekarze mogą podejrzewać, że pacjent ma zespół Hornera, jeśli objawy zostaną potwierdzone w badaniu fizykalnym. Podczas badania fizykalnego lekarz będzie szukał objawów, które pojawiają się, takich jak zwężenie źrenicy w jednej gałce ocznej, powieka niżej niż powieka lub pocenie się, które nie pojawia się po jednej stronie twarzy.

Aby upewnić się, że pacjent ma zespół Hornera, lekarz wykona dalsze badania, takie jak:

• Kontrolaoko. Lekarz sprawdzi reakcję źrenic pacjenta. Lekarz zakropi niewielką dawkę kropli do oczu w celu rozszerzenia źrenic pacjenta. Reakcja źrenicy, która nie jest rozszerzona, może wskazywać, że pacjent ma zespół Hornera.
• Testy obrazowania. U pacjentów, u których zdiagnozowano nieprawidłowości strukturalne, rany lub zmiany nowotworowe, zostanie wykonanych szereg badań, takich jak ultradźwięki, zdjęcia rentgenowskie, tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny.

Nie ma specyficznego leczenia zespołu Hornera. W większości przypadków, jeśli przyczyna zostanie wyleczona, stan zniknie samoistnie.

Powikłania zespołu Hornera

Oto szereg komplikacji, których mogą doświadczyć osoby cierpiące na zespół Hornera:

• Zaburzenia wzroku
• Ból szyi lub głowy jest silny i nagle atakuje
• Osłabione mięśnie lub trudności w kontrolowaniu mięśni