pictopub.com

Przepuklina przeponowa to stan, w którym narząd w jamie brzusznej unosi się i wchodzi do klatki piersiowej przez nieprawidłowy otwór w przeponie. Położenie otworu może znajdować się z tyłu i po bokach przepony (przepuklina Bochdalka) lub przed przeponą (przepuklina Morgagniego). Przepona to mięsień w kształcie kopuły, który pomaga w oddychaniu. Mięsień ten znajduje się między klatką piersiową a jamami brzusznymi i oddziela narządy serca i płuc od narządów jamy brzusznej (żołądek, jelita, śledziona, wątroba).

Przepuklina przeponowa jest rzadkim schorzeniem. Jeśli jednak tak się stanie, należy natychmiast podjąć leczenie, aby zapobiec zagrożeniom, które mogą zagrażać życiu dziecka.

Przyczyny przepukliny przeponowej

Ze względu na przyczynę przepuklina przeponowa dzieli się na dwa typy, a mianowicie:

• wrodzona przepuklina przeponowa, występuje, gdy przepona nie rozwija się w pełni jeszcze w macicy. Ten stan powoduje, że narządy w jamie brzusznej przesuwają się w górę do klatki piersiowej i zajmują przestrzeń, w której mają się rozwijać płuca. Nie wiadomo dokładnie, jak może wystąpić ten stan. Istnieje jednak kilka czynników, które mogą powodować zaburzenia rozwoju narządów u płodu, a mianowicie:
  • Nieprawidłowości genetyczne i chromosomowe
  • Narażenie na chemikalia z otaczającego środowiska
  • Matki, które nie spożywają składników odżywczych w czasie ciąży.
• Nabyta przepuklina przeponowa, to rodzaj przepukliny przeponowej spowodowanej urazem tępym przedmiotem lub nakłuciem. Ten stan powoduje uszkodzenie przepony i powoduje, że narządy w jamie brzusznej unoszą się do jamy klatki piersiowej. Kilka stanów może powodować ten typ przepukliny przeponowej, a mianowicie:
  • Uraz tępym przedmiotem w wyniku wypadku
  • Upadek i mocne uderzenie w klatkę piersiową lub brzuch
  • Operacja klatki piersiowej i brzucha
  • Rany postrzałowe lub kłute.

Objawy przepukliny przeponowej

Głównym objawem przepukliny przeponowej jest niewydolność oddechowa. W przypadku wrodzonych przepuklin przeponowych objawy te są spowodowane słabo rozwiniętą tkanką płuc. Podczas gdy uzyskuje się przepuklinę przeponową, problemy z oddychaniem są spowodowane nieprawidłowym funkcjonowaniem mięśnia przepony z powodu występującego ciśnienia. Ten stan powoduje zmniejszenie poziomu wdychanego tlenu.

Niskie spożycie wdychanego tlenu może wywołać inne objawy, a mianowicie:

• Szybkie tętno
• Szybki oddech
• Niebieski kolor skóry.

Diagnoza przepukliny przeponowej

Większość przypadków wrodzonej przepukliny przeponowej można zdiagnozować w macicy. Dzięki badaniu ultrasonograficznemu ciąży lekarze mogą wykryć nieprawidłowości występujące w płucach i przeponie płodu.

W niektórych przypadkach przepukliny przeponowe nie są wykrywane w czasie ciąży i są widoczne dopiero po urodzeniu dziecka. Lekarze podejrzewają, że dziecko ma wrodzoną przepuklinę przeponową, jeśli występują objawy potwierdzone badaniem fizykalnym. Badanie fizykalne wykonuje się również u pacjentów z nabytą przepukliną przeponową, a mianowicie przez:

• palpacja, mianowicie czucie i naciskanie ciała w celu sprawdzenia stanu żołądka. Pacjenci z przepukliną przeponową mają stan brzucha, który nie jest pełny po naciśnięciu, ponieważ narządy jamy brzusznej unoszą się do klatki piersiowej.
• perkusja, mianowicie stukanie palcami w powierzchnię brzucha w celu sprawdzenia stanu wewnętrznych narządów jamy brzusznej.
• Osłuchiwanie, badanie odgłosów jelit za pomocą stetoskopu w celu wykrycia, czy odgłosy jelit są słyszalne w okolicy klatki piersiowej.

Dla pewności czasami trzeba przeprowadzić dalszą inspekcję. Między innymi są to:

• Rentgen klatki piersiowej, w celu zbadania i wykrycia nieprawidłowości, które mogą wystąpić w płucach, przeponie i narządach wewnętrznych
• ultradźwięk, do tworzenia obrazów stanu jamy brzusznej i klatki piersiowej.
• tomografia komputerowa, zbadać stan przepony i narządów jamy brzusznej pod różnymi kątami.
• MRI, bardziej szczegółowo oceniać i badać narządy wewnętrzne.

Analizatory gazometrii są również wykonywane w celu sprawdzenia poziomu tlenu, dwutlenku węgla oraz kwasowości lub pH krwi.

Leczenie przepukliny przeponowej

Przepukliny przeponowe rozpoznane po urodzeniu dziecka wymagają operacji. Jednak przed wykonaniem operacji należy wziąć pod uwagę kilka czynników, a mianowicie:

• Historia zdrowia i ogólny stan zdrowia dziecka.
• Nasilenie przepukliny przeponowej.
• Reakcja Twojego dziecka na określone leki, procedury lub terapie.

Na podstawie tych czynników lekarz określi kilka etapów leczenia, a mianowicie:

• Intensywna opieka noworodkowa. Początkowy etap leczenia przed zabiegiem chirurgicznym dziecka. Zabieg ten przeprowadzany jest na oddziale intensywnej terapii noworodków (NICU) i ma na celu zwiększenie podaży tlenu i stabilizację stanu dziecka. Podczas pobytu na OIOM-ie dziecku będzie wspomagany aparat oddechowy, czyli respirator mechaniczny do oddychania. Ta czynność jest wykonywana, ponieważ dzieci z przepukliną przeponową nie są w stanie efektywnie oddychać z powodu słabo rozwiniętych narządów płuc.
• ECMO (pozaustrojowe natlenianie błonowe). Dzieci z przepukliną przeponową w bardzo słabych warunkach zostaną poddane leczeniu za pomocą aparatu do wymiany serca i płuc (ECMO). Maszyna ECMO wspomaga pracę serca i płuc w dostarczaniu tlenu do krwiobiegu i pompowaniu krwi do organizmu. ECMO stosuje się do czasu, gdy stan dziecka ustabilizuje się i poprawi.
• Operacja.Gdy stan dziecka będzie już całkiem dobry i stabilny, operację przeprowadzi chirurg dziecięcy. Żołądek, jelita i inne narządy jamy brzusznej zostaną przeniesione z klatki piersiowej z powrotem do jamy brzusznej, a następnie otwór w przeponie zostanie zamknięty. Operację należy wykonać 48-72 godziny po urodzeniu dziecka.

Większość dzieci będzie nadal poddawana opiece pooperacyjnej na OIOM-ie dla noworodków. Chociaż narządy jamy brzusznej powróciły do ​​swojej pozycji, płuca wciąż znajdują się w fazie rozwoju. Przez pewien czas po operacji dziecko nadal będzie wspomagane przez respirator. Następnie, mimo że jego stan jest stabilny i nie potrzebuje już respiratora, dziecko nadal będzie potrzebowało tlenu i leków, które pomogą mu oddychać przez kilka tygodni lub miesięcy. Niemowlęta mogą wrócić do domu, jeśli są w stanie samodzielnie oddychać bez aparatu oddechowego i dodatkowego tlenu, a ich waga wzrosła bez wlewów odżywczych.

W przypadku pacjentów z nabytą przepukliną przeponową operacja jest konieczna po ustabilizowaniu się stanu pacjenta. Ta czynność ma na celu zapobieganie powikłaniom spowodowanym krwawieniem z doznanego urazu przepony.

Jeśli wiadomo, że dziecko miało przepuklinę przeponową od czasu, gdy był jeszcze w macicy, lekarz może podjąć kroki, aby leczyć ją metodą FETO (płodu endoluminal okluzja tchawicy). FETO to rodzaj operacji dziurki od klucza (laparoskopii), która jest wykonywana przez wprowadzenie specjalnego balonu do tchawicy, gdy płód ma 26-28 tygodni. Ten balon będzie stymulował rozwój płuc płodu. Gdy rozwój płuc zacznie wyglądać normalnie, balon zostanie usunięty, gdy płód znajduje się jeszcze w macicy lub po urodzeniu. FETO jest przydatny w zapobieganiu zaburzeniom oddechowym po urodzeniu, które występują z powodu przepukliny przeponowej.

Zapobieganie przepuklinom przeponowym

Profilaktyka przepukliny przeponowej nie jest jeszcze znana. Jednak rutynowa opieka prenatalna jest ważna, aby wykryć wszelkie zaburzenia płodu, a także określić odpowiednie kroki leczenia przed, w trakcie i po porodzie.

Tymczasem istnieją kroki, które możesz podjąć, aby zapobiec nabytej przepuklinie przeponowej. Między innymi są to:

• Zachowaj ostrożność podczas prowadzenia pojazdu mechanicznego. Używaj pasów bezpieczeństwa podczas jazdy samochodem i kasku podczas jazdy motocyklem.
• Unikaj czynności, które mogą spowodować obrażenia klatki piersiowej lub brzucha.
• Unikaj nadmiernego spożycia alkoholu, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wypadków, zwłaszcza podczas jazdy.
• Zachowaj ostrożność podczas wykonywania czynności związanych z ostrymi przedmiotami, takimi jak noże lub nożyczki.

Powikłania przepukliny przeponowej

Niektóre z powikłań, które mogą wystąpić z powodu przepukliny przeponowej, obejmują:

• Zapalenie płuc.
• Upośledzony wzrost i rozwój umysłowy u niemowląt. Niemowlęta mogą mieć zaburzoną koordynację ciała, więc nauka turlania się, siedzenia, raczkowania, stania i chodzenia będzie trudna lub zajmie więcej czasu. Fizjoterapię, terapię mowy i terapię zajęciową można wykonać w celu poprawy siły mięśni i koordynacji.