pictopub.com

Deferazyroks jest lekiem zwalczającym nagromadzenie żelaza we krwi. Oten nietoperz zwykle podawany osobom, które wielokrotnie przetaczały krew. Ponadto ten lek jest również stosowany w warunkach talasemia niezależna od transfuzji.

Deferazyroks to środek chelatujący żelazo, który wiąże się z żelazem, dzięki czemu może być wydalany z kałem. Deferazyroks stosuje się, aby zapobiec gromadzeniu się żelaza, które może uszkodzić serce, wątrobę lub trzustkę.

znak towarowy deferazyroks: Deferasirox, Dextron, Exjade, Kalsirox

Co to jest deferazyroks?

Środki ostrożności przed przyjęciem deferazyroksu

Deferazyroks należy przyjmować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza. Poniżej znajduje się kilka rzeczy do rozważenia przed przyjęciem deferazyroksu:

• Nie należy przyjmować deferazyroksu, jeśli jesteś uczulony na ten lek. Poinformuj swojego lekarza o wszelkich alergiach, które masz.
• Należy poinformować lekarza, jeśli masz lub kiedykolwiek miałeś raka, chorobę wątroby, chorobę nerek, odwodnienie, niedokrwistość, krwawienie z przewodu pokarmowego, wrzody żołądka, zespół mielodysplastyczny lub małopłytkowość.
• Poinformuj lekarza, jeśli masz HIV/AIDS lub przechodzisz chemioterapię, radioterapię lub leczenie kortykosteroidami.
• Poinformuj swojego lekarza, jeśli przyjmujesz pewne leki, suplementy lub produkty ziołowe.
• Poinformuj lekarza, jeśli jesteś w ciąży, karmisz piersią lub planujesz ciążę.
• Po przyjęciu deferazyroksu nie należy prowadzić pojazdów ani wykonywać czynności wymagających czujności, ponieważ lek ten może powodować zawroty głowy.
• Nie spożywaj napojów alkoholowych w trakcie leczenia deferazyroksem, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
• Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli po zażyciu deferazyroksu wystąpi reakcja alergiczna na lek, poważne skutki uboczne lub przedawkowanie.

Dawkowanie i instrukcja użycia Deferazyroks

Poniżej przedstawiono dawkowanie deferazyroksu w zależności od stanu, postaci leku i wieku pacjenta:

Stan: schorzenie: Nagromadzenie żelaza w wyniku wielokrotnych i ciągłych transfuzji krwi

Forma leku: Tabletki dyspergowalne

• Dojrzały: Dawka początkowa wynosi 20 mg/kg raz dziennie. Dawkę można zwiększać lub zmniejszać o 5–10 mg/kg co 3–6 miesięcy. Maksymalna dawka wynosi 40 mg/kg masy ciała na dobę. Przerwać leczenie, jeśli poziom żelaza w organizmie (stężenie ferrytyny w surowicy) spadnie do <500 mcg/l.
• Dzieci w wieku >5-17 lat: Dawkowanie jest takie samo jak dla dorosłych.
• Dzieci w wieku 2-5 lat: 20 mg/kg masy ciała, raz dziennie. Dawkę można zmienić w zależności od reakcji organizmu pacjenta.

Stan: schorzenie: Typ talasemii talasemia niezależna od transfuzji (NTDT)

• Dojrzały: Dawka początkowa wynosi 10 mg/kg raz dziennie. Dawkę można zwiększyć do 20 mg/kg na dobę po 4 tygodniach leczenia, jeśli stężenie ferrytyny w surowicy wynosi >15 mg Fe/g. Dawkę można ponownie zwiększać lub zmniejszać o 5–10 mg/kg co 3–6 miesięcy.
• Dzieci: 10 mg/kg masy ciała dziennie.

Jak prawidłowo przyjmować deferazyroks?

Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza i przeczytaj instrukcję użycia na opakowaniu leku przed przyjęciem deferazyroksu. Nie należy zwiększać ani zmniejszać dawki bez zgody lekarza.

Tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej Deferasirox należy przyjmować na pusty żołądek lub co najmniej 30 minut przed posiłkiem. Rozpuścić tabletkę do sporządzania zawiesiny w wodzie, soku pomarańczowym lub soku jabłkowym. Poczekaj, aż lek się rozpuści, zamieszaj, a następnie wypij.

W przypadku pominięcia przyjęcia deferazyroksu, należy natychmiast przyjąć ten lek, jeśli odstęp między kolejnymi zastosowaniami nie jest zbyt krótki. Jeśli jest blisko, zignoruj ​​to i nie podwajaj kolejnej dawki.

Podczas stosowania deferazyroksu lekarz może poprosić pacjenta o wykonanie badań krwi i moczu w celu monitorowania poziomu żelaza we krwi lub upewnienia się, że nie występują żadne skutki uboczne przyjmowania leku.

Przechowuj deferazyroks w opakowaniu w chłodnym, suchym miejscu. Lek należy przechowywać z dala od bezpośredniego światła słonecznego i przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.

Interakcje deferazyroksu z innymi lekami

Interakcje leków, które mogą wystąpić, gdy deferazyroks jest stosowany razem z innymi lekami, to:

• Zmniejszona skuteczność deferazyroksu przyjmowanego z lekami zobojętniającymi kwas
• Zmniejszone poziomy deferazyroksu, jeśli są przyjmowane z cholestyraminą, karbamazepiną, ryfampicyną lub fenytoiną
• Zwiększone stężenie duloksetyny, teofiliny, repaglinidu lub paklitakselu we krwi
• Zmniejszona skuteczność cyklosporyny, simwastatyny lub tabletek antykoncepcyjnych
• Zwiększone ryzyko krwawienia w przypadku stosowania z aspiryną

Skutki uboczne i niebezpieczeństwa deferazyroksu

Działania niepożądane, które mogą wystąpić po zażyciu deferazyroksu to:

• Nudny
• Knebel
• Biegunka
• Oszołomiony

Skontaktuj się z lekarzem, jeśli powyższe działania niepożądane nie ulegną poprawie. Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli wystąpią poważne skutki uboczne, takie jak:

• Rozmazany obraz
• Gorączka, dreszcze lub ból gardła
• Rzadko oddaje mocz
• Obrzęk nóg
• Zbyt zmęczony
• Głuchota lub utrata słuchu
• Łatwe siniaki
• Krwawe lub czarne stolce
• Ciągłe wymioty, silny ból brzucha, utrata apetytu lub żółtaczka